Czas po rozstaniu z ukochaną osobą, to moment niezwykle trudny dla większości osób. Często czujemy ogromny ból, smutek, rozczarowanie, rozpacz, gdyż inaczej wyobrażaliśmy sobie swoją przyszłość decydując się na rozpoczęcie związku. Proces leczenia „złamanego serca” można nieco „przyspieszyć” jeśli pozwolimy sobie na świadome wykonanie kolejnych kroków, których efektem ma być akceptacja tego co jest, tak aby bez ciągłego wracania do przeszłości nauczyć się docenienia tego co mamy, by znów móc realizować siebie i patrzeć z nadzieją w przyszłość.
krok 1. Pozwól sobie na przeżywanie trudnych emocji.
Osoby po rozstaniu często mówią o dominującym odczuciu smutku i pustki, tęsknocie za bliskością, lęku przed samotnością, braku nadziei. Inne czują złość, mają poczucie krzywdy i niesprawiedliwość, mówią „tak dużo dałam z siebie w tym związku i nikt tego nie docenił’’. Niektórym towarzyszy poczucie bycia zdradzonym, oszukanym. Spróbuj przyjrzeć się wszystkim swoim emocjom, szczególnie tym negatywnym związanym z rozstaniem. Pozwól sobie na ich przeżywanie, gdyż zatrzymywanie trudnych emocji kosztuje nas dużo energii i powoduje wydłużenie „procesu zdrowienia”. Nie wyrażone emocje wręcz „bulgoczą pod naszą skórą” i potrafią nieproszone pojawiać się w nieodpowiednich momentach. Dlatego jeśli masz taką możliwość to pozwól sobie na płacz. Wraz z łzami pozbędziesz się toksyn, które nagromadziły się w organizmie z powodu stresu, szlochając uwolnisz napięcie z całego ciała, co przyniesie ukojenie i spokój. Wyrażając złość w sposób, który nikomu nie szkodzi, np. kopiąc i uderzając w worek treningowy, wykrzykując wszystkie niecenzuralne słowa pod adresem byłego partnera jadąc samochodem, pozbywamy się nadmiaru negatywnych emocji, co może ułatwić nam „normalne” zachowanie się w stosunku do niego podczas ewentualnego spotkania. Częstym błędem jest uciekanie od uczuć związanych z rozstaniem poprzez nadużywanie alkoholu, objadanie się, nadmierne zaangażowanie w pracę lub różne aktywności wypełniające nam cały dzień.
krok 2. Traktuj siebie życzliwie.
Spójrz na siebie tak jak patrzyłabyś na przyjaciela, który przeżywa bardzo trudny moment w swoim życiu. Co powiedziałabyś mu, aby go wesprzeć słysząc jego historię? Czy wymagałabyś od niego tak dużo jak wymagasz od siebie w tym trudnym momencie? Postaraj się w myślach zwracać do siebie życzliwie, bez ciągłej krytyki i strofowania.
Błędem, który często robią kobiety po rozstaniu, jest to, że jak mantrę powtarzają słowa byłego partnera: „On mówi, że rozpad związku to moja wina” „Według niego jestem … itp. Najczęściej jednak po dłuższej analizie tego, co wydarzyło się w związku, rozmówczynie same dochodzą do wniosku, że słowa te nie tylko nie są prawdą, ale też są bardzo krzywdzące. Dlaczego więc wciąż je powtarzają? Spróbuj mówić do siebie zdania, które Ciebie wspierają, takie jak: „Zrobiłam to co mogłam i potrafiłam w danym momencie, aby ratować ten związek”, „Zasługuję na miłość i szacunek”.
krok 3. Zadbaj o czas dla siebie.
Czas dla siebie jest bardzo ważny podczas „rekonwalescencji po rozstaniu”. Jeśli masz ochotę, to wyjdź na długi samotny spacer na łonie natury, pobiegaj, idź na basen, masaż, poćwicz na siłowni, zadbaj o swoje ciało, bo to z pewnością poprawi twój nastrój. Ważne, żebyś wracając z pracy nie zamykała się w czterech ścianach wraz ze swoimi ponurymi myślami.
krok 4. Zrób podsumowanie.
Gdy minie trochę czasu od momentu rozstania dobrze byłoby zastanowić się nad tym, co się wydarzyło, żeby móc wyciągnąć dla siebie na przyszłość wnioski i nie powtarzać tych samych błędów w następnych związkach. Warto byłoby zadać sobie pytanie: „Czego nauczyłam się w tej relacji?”, „O co mam złość do byłego partnera, co mnie rozczarowało a za co mogę być mu wdzięczna?”, „Czego mi brakowało w tym związku?”, „Czy ta relacja była w jakiś sposób podobna do poprzednich?”, „Czy potrafiłam wprost mówić partnerowi o swoich potrzebach, jak na to reagował?”…
Warto szczerze odpowiedzieć sobie na różne trudne pytania, porozmawiać ze sobą, przyjacielem lub terapeutą, żeby z jednej strony zobaczyć to, co było dobre, wartościowe w tej relacji, z drugiej strony przyjrzeć się minusom, temu co było dla nas trudne do zaakceptowania, nazwać sobie powtarzające się zachowania swoje i partnera, odtwarzane schematy.
krok 5. Posprzątaj mieszkanie.
Jeśli mieszkaliście razem a twój były partner już się wyprowadził, to dobrze byłoby, żebyś zrobiła porządek i pozbyła się rzeczy które Ci się z nim kojarzą. Przemyśl, które z rzeczy chcesz zostawić na pamiątkę i te najlepiej schowaj, tak żeby nie wpadały Ci w oczy, inne możesz oddać, wyrzucić. Niszczenie rzecz pod wpływem emocji raczej nie jest najlepszym rozwiązaniem, bo po kilku latach możemy żałować, że nie mamy żadnych pamiątek, chociaż tyle dobrych chwil przeżyliśmy. Wysprzątanie mieszkania, wprowadzenie pewnych zmian w wystroju, zakup nowej pościeli, narzuty na łóżko, świeże kwiaty w wazonie, to coś co powinno sprawić, że poczujemy się w swoim domu lepiej.
krok 6. Skoncentruj się na „tu i teraz”.
Pomyśl, że sytuacja jest taka, jaka jest. Bez względu na przyczynę, związek się zakończył. Postaraj się skupić przez jakiś czas na byciu samemu, na tym, jak się czujesz. Staraj się dostrzegać to co jest wokół Ciebie, bez ciągłego wracania do czasu, kiedy byłaś z drugą osobą. Ciągłe rozpamiętywanie przeszłości z reguły bardzo negatywnie wpływa na nasz nastrój i powoduje, że nie zauważamy i nie doceniamy tego, co jest wokół nas. Dlatego jedząc posiłek delektuj się jego smakiem, będąc na spacerze zwróć uwagę na piękno otaczającej Cię przyrody, ogrzej się w promieniach słońca, wieczorem przed snem zapal zapachową świeczkę i poczuj jej delikatny aromat.
krok 7. Spotykaj się z przyjaciółmi.
Warto w tym trudnym dla siebie czasie otaczać się osobami, które są nam życzliwe, co do których wiemy, że wysłuchają nas, zaoferują pomoc, jeśli tego potrzebujemy. Jeśli nie mamy wokół siebie takich osób, to możemy rozważyć udział w grupie wsparcia, grupie rozwoju osobistego, gdzie osoby będące w podobnej do nas sytuacji, również przeżywające rozstanie, są gotowe podzielić się z nami swoim doświadczeniem, refleksjami, tak aby być dla nas wsparciem.